"Zmierzch", Stephanie Meyer

Raczej nie wracam do książek, które już raz przeczytałam, jednak mam kilka takich, do których chciałabym wrócić, bo darze je sentymentem i podobały mi się gdy czytałam je za pierwszym razem. "Zmierzch" do niedawna był jedną z takich książek, do których chciałam wrócić właśnie z sentymentu i w końcu to zrobiłam, chociaż z tą serią łączy mnie relacja love - hate. Ale od początku...

Bella przeprowadza się do ojca, do deszczowego Forks, ze względu na to, że jej matka ma nowego partnera, któremu chce towarzyszyć podczas treningów i meczy. Nastolatka próbuje się odnaleźć w nowym miejscu i wśród nowych kolegów i koleżanek i już pierwszego dnia szkoły zwraca uwagę na dość niezwykłych nastolatków, którzy zdecydowanie wyróżniają się wśród innych uczniów. W grupce, która przykuła jej uwagę jest m. in. Edward, który najbardziej zwraca jej uwagę. Między Bellą i Edwardem dość szybko nawiązuje się relacja, która już od początku jest dość dziwna i skomplikowana. Dość szybko przekonujemy się, że chłopak nie jest zwykłym nastolatkiem, a Bella przy nim nie jest do końca bezpieczna. Mimo to pomiędzy tymi dwojgiem zaczyna rozkwitać pewne uczucie...

Podczas tych lat pomiędzy pierwszym a drugim czytaniem "Zmierzchu" lubiłam co jakiś czas wracać do filmowych adaptacji tej sagi. Zatem myślałam, że dość dobrze ogarniam tą historię, ale zapomniałam o tym, że książka i jej adaptacja różnią się w kilku szczegółach  -  przede wszystkim Bella w książce wydaje się być bardziej gapowata niż w filmie. A skoro już jesteśmy przy głównej bohaterce to jej koordynacyjne nieogarnięcie było dla mnie często wręcz komiczne. Pamiętam, że za pierwszym razem bardzo mnie irytowało to jaką niedorajdą jest główna bohaterka, a tym razem raczej mnie śmieszyło niż denerwowało. Poza tym główna bohaterka jest zupełnie zwyczajną nastolatką, która specjalnie nie wyróżnia się wśród rówieśniczek poza tym, że jest introwertykiem. Dlatego też nie do końca rozumiem przedłużające się zainteresowanie jej osobą - tym bardziej, że adorują ją wszyscy jej koledzy. Tymczasem Bella jakby wszystkich od siebie odtrąca (również koleżanki, które jednak chcą nawiązać z nią znajomość) i nie do końca czuje się szczęśliwa w swoim nowym życiu - naturalnie do momentu, w którym jej relacje z Edwardem nie ulegają poprawie. Odniosłam wrażenie, że Bella czasem myśli, że nikt nie jest tak dobry jak Edek, by dostąpić zaszczytu chociażby kolegowania się z nią.

Tymczasem jeżeli chodzi o relację Belli i Edwarda to dopiero teraz zaczęłam sobie uświadamiać, że sjest bardziej toksyczna niż do tej pory myślałam. Otóż Edek jest bardzo zaborczym gościem, który nie tylko narzuca Belli to co ma robić, ale również zakrada się do jej pokoju po nocy i na nią patrzy. Dla mnie to trochę przerażające...a nawet bardziej niż trochę. Natomiast Bella jest zapatrzona w Edwarda i bezrefleksyjnie podąża za chłopakiem, jakby nie zauważając tego, że ją osacza. 

Zresztą mam wrażenie, że w "Zmierzchu" postaci są bardzo stereotypowe. A mianowicie chłopcy i mężczyźni są typami macho. Natomiast dziewczyny i kobiety w większości są pustymi wydmuszkami, których zainteresowania nie wybiegają poza ich same i płeć przeciwną. 

Jednak mimo to, że do tej serii mam wiele zastrzeżeń, to dla mnie jest to ten typ historii, którą czyta i ogląda się przede wszystkim sercem oraz ma się do niej ogromny sentyment. Dlatego też traktuję te książki bardziej jak rozrywkę, która ma pozwolić mi się odprężyć, niż jakąś lekturę, z której mam coś wynieść. Dlatego też zdradzę Wam w sekrecie, że mam zamiar przeczytać "Słońce w mroku" z nadzieją na to, że autorka wyda całą serię z perspektywy Edka, która później zostanie zekranizowana. Normalnie beznadziejny przypadek ze mnie ;D. 

Natalia