Cormac McCarthy, "Droga"

 Są książki, o których już przed przeczytaniem wiesz, że złamią Ci serce i wryją się w Twój mózg na naprawdę bardzo długo o ile nie do końca życia. "Droga" Cormac'a McCarthy'ego jest jedną z takich właśnie powieści, w której już od początku czujemy, że nie ma nadziei, a koniec będzie bardzo bolesny. 

Autor opowiada nam historię ojca i syna, którzy są w drodze przez spustoszony nieokreślonym kataklizmem kontynent. W trakcie wędrówki wciąż towarzyszy im głód, strach i wszechobecny popiół i ryzyko, że spotkają na swojej drodze kanibali. Wielu ludzi zginęło w wyniku tego co się stało lub z ręki tych, którym również udało się przetrwać. Z powyższej powieści wyłania się obraz świata, w którym ludzie znaleźli się w sytuacji, w której z człowieka wychodzi wszystko to co najgorsze - łącznie z najmroczniejszymi skłonnościami, takimi jak kanibalizm. Zło, beznadziejność sytuacji i popiół wyziera z każdej kolejnej strony raz na jakiś czas przetykany iskierkami dobroci i niewinności w osobie chłopca. To właśnie dziecko wywołało we mnie najwięcej emocji i łez, które pojawiały się nie tylko podczas czytania, ale również na wspomnienie pewnych dość drastycznych scen.  

Świat w "Drodze" jest jeszcze bardziej bezdusznym, mrocznym i nieprzyjaznym miejscem niż ten, w którym żyjemy. Już sama wizja opisanego świata przytłoczyła mnie na tyle, że do tej pory potrafi mi się przyśnić. Dokładając do tego ojca, który razem z małym synem idzie przez to przerażające pustkowie w nadziei na znalezienie bezpiecznej przystani mamy powieść, która nie tylko wyciska łzy i sprawia, że docenia się swoje własne życie. 

Świat wykreowany przez McCarthy'ego to fikcja, która moim zdaniem jest przerażająco realna. Czyta się ją z niechęcią, łzami i ciężkim sercem, ale tak jak główni bohaterowie brnie się dalej przez popiół i z resztkami nadziei. Dlatego też jeżeli macie w planach przeczytanie "Drogi" dobrze wybierzcie na nią czas, tak aby Was za bardzo nie przytłoczyła.